Ben bir kaçağım dağlarda 
 Dolanırım orda burda 
 Seni düşünürüm yavrum 
 Her takatsız kaldığımda 
  
 Kış olur karlar yağınca 
 Hüzün birden bastırınca 
 Başım darda kalınca 
 Düşünürüm düşünürüm 
 Düşünürüm seni yavrum 
  
 Bir mevsim daha girdi hayatıma 
 Kar ve tipilerle kanıyorum yavrum 
 Çığlıklara çığ düşen 
 Karların altında derin iniltilerle 
 Berf tutmaz demişti 
 Bir zaman bir düşümün hevali 
 İçimde kanayan ülkenin 
 Bombalarla küle dönmüş dağları 
  
 Ey gölgebine sığındığım 
 Ulu ulu çınarlar 
 Ey türkülerime soluk veren 
 Nazlı nazlı pınarlar 
 Ey en büyük işkenceler tanığı 
 Alınlardaki kabartma haritalar 
 Ey soframdaki küçük kara katığım 
 Akdenizde kundaklanan ağaçları 
 El verin bana el verin 
  
 Kış olur karlar yağınca 
 Hüzün birden bastırınca 
 Başım darda kalınca 
 Düşünürüm düşünürüm 
 Düşünürüm seni yavrum 
  
 Bekle baban gelir bir gün 
 Gelir de görürsün yavrum 
 Duvarda resmim asılır 
 Bakarsın ağlarsın yavrum 
  
 Ben artık duramam buralarda 
 Gördükleri yerde vurur 
 Vurdukları yere gömerler beni 
 Alev alev yükselen isyan ateşlerini 
 Kızıl küllere çevirir kanın şiddeti 
 Dinleyin, dinleyin 
 İşte bu gelen uğultular 
 Sürekli zelzeleler kuşağının 
 Yıkım öncesi fırtınasıdır 
 Ve yükselen bu dalgalar 
 Sırtında kanlı tarihin ağır hesaplarıyla 
 Toprağın yekine yekine kalkmasıdır 
 Bu altında yol alınan 
 Gözlerden kaymayan yıldızlar 
 Artık yakarmak yerine 
 Zafer işaretleriyle yükselen ellerin 
 Kurduğu dost sofralarında 
 Kenetlenircesine tutuşmasıdır